کاخن فنر ثابت طرح چوب

کاخن یا کاخون (Cajón) یکی از محبوب‌ترین سازهای کوبه‌ای چه در اجراهای خیابانی، چه در استودیو و چه در اجراهای روی استیج است.
کاخن، سازی بسیار کاربردی است. سازی قابل حمل که چندان فضایی را اشغال نمی‌کند و نواختن آن نسبتا آسان است.

معنای کاخن چیست؟

واژه کاخون، اسپانیایی است و معادل جعبه، صندوق میوه، کشوی میز و حتی تابوت! به کار می‌رود. قطعا چنین نام‌گذاری به خاطر شکل کاخن است که جعبه‌ای است با ۶ طرف که نوازنده معمولا با دست بر طرف جلویی آن ضربه می‌زند. البته کاخن را با درام استیک، براش کاخن یا با پدال هم می‌نوازند.

تاریخچه کاخن

اصالت کاخن به کشور پرو می‌رسد. اولین باری که در متون نام کاخن دیده شد، در میانه قرن نوزدهم بود، هرچند که قدمت این ساز به حدود دو قرن پیش‌تر می‌رسد. زمانی که برای بردگان آفریقایی نواختن درامز ممنوع شده بود و به همین خاطر آن‌ها به دنبال گزینه دیگری برای خودشان بودند. پس کاخن در قرن ۱۸، در پی ممنوعیت نواختن درام اختراع شد. زمانی که برده‌ها فکر کردند چیزهایی مثل صندوق‌های میوه یا کمد، وسیله‌هایی هستند که می‌توانند جانشین درام شوند. در واقع اولین کاخن‌ها، چیزی نبودند مگر جعبه‌های میوه! و این پاکو د لوسیا (Paco de Lucia)، نوازنده برجسته گیتار اسپنیش بود که در اواخر دهه ۱۹۷۰ میلادی، باکس چوبی گسترش‌یافته امروزی یا کاخن امروزی را به اروپاییان معرفی کرد.

 امروز انواع متنوعی از کاخن وجود دارد، اما آن کاخنی که در ذهن مردم به عنوان نمونه اولیه کاخن نقش بسته همان کاخن پرویی است. این ساز ۶ طرف دارد و پنل پشتی آن یک سوراخ صدا دارد. صدای کاخن خشک است و باس و معمولا به عنوان سازی همنواز استفاده می‌شود.